圬者王承福传拼音版注音版

雕龙文库 分享 时间: 收藏本文

圬者王承福传拼音版注音版

圬者王承福传注音版

《 圬wū者zhě王wáng承chéng福fú传zhuàn 》

 韩hán愈yù 〔 唐táng代dài 〕

 圬wū之zhī为wéi技jì贱jiàn且qiě劳láo者zhě也yě 。 有yǒu业yè之zhī , 其qí色sè若ruò自zì得dé者zhě 。 听tīng其qí言yán , 约yuē而ér尽jìn 。 问wèn之zhī , 王wáng其qí姓xìng 。 承chéng福fú其qí名míng 。 世shì为wéi京jīng兆zhào长cháng安ān农nóng夫fū 。 天tiān宝bǎo之zhī乱luàn , 发fā人rén为wéi兵bīng 。 持chí弓gōng矢shǐ十shí叁sān年nián , 有yǒu官guān勋xūn , 弃qì之zhī来lái归guī 。 丧sàng其qí土tǔ田tián , 手shǒu镘màn衣yī食shí , 馀yú叁sān十shí年nián 。 舍shè于yú市shì之zhī主zhǔ人rén , 而ér归guī其qí屋wū食shí之zhī当dāng焉yān 。 视shì时shí屋wū食shí之zhī贵guì贱jiàn , 而ér上shàng下xià其qí圬wū之zhī佣yōng以yǐ偿cháng之zhī ; 有yǒu馀yú , 则zé以yǐ与yǔ道dào路lù之zhī废fèi疾jí饿è者zhě焉yān 。

 又yòu曰yuē :“ 粟sù , 稼jià而ér生shēng者zhě也yě ; 若ruò布bù与yǔ帛bó 。 必bì蚕cán绩jì而ér后hòu成chéng者zhě也yě ; 其qí他tā所suǒ以yǐ养yǎng生shēng之zhī具jù , 皆jiē待dài人rén力lì而ér后hòu完wán也yě ; 吾wú皆jiē赖lài之zhī 。 然rán人rén不bù可kě遍biàn为wéi , 宜yí乎hū各gè致zhì其qí能néng以yǐ相xiāng生shēng也yě 。 故gù君jūn者zhě , 理lǐ我wǒ所suǒ以yǐ生shēng者zhě也yě ; 而ér百bǎi官guān者zhě , 承chéng君jūn之zhī化huà者zhě也yě 。 任rèn有yǒu大dà小xiǎo , 惟wéi其qí所suǒ能néng , 若ruò器qì皿mǐn焉yān 。 食shí焉yān而ér怠dài其qí事shì , 必bì有yǒu天tiān殃yāng , 故gù吾wú不bù敢gǎn一yī日rì舍shè镘màn以yǐ嬉xī 。 夫fū镘màn易yì能néng , 可kě力lì焉yān , 又yòu诚chéng有yǒu功gōng ; 取qǔ其qí直zhí虽suī劳láo无wú愧kuì , 吾wú心xīn安ān焉yān夫fū力lì易yì强qiáng而ér有yǒu功gōng也yě ; 心xīn难nán强qiáng而ér有yǒu智zhì也yě 。 用yòng力lì者zhě使shǐ于yú人rén , 用yòng心xīn者zhě使shǐ人rén , 亦yì其qí宜yí也yě 。 吾wú特tè择zé其qí易yì为wéi无wú傀kuǐ者zhě取qǔ焉yān 。

“ 嘻xī ! 吾wú操cāo镘màn以yǐ入rù富fù贵guì之zhī家jiā有yǒu年nián矣yǐ 。 有yǒu一yī至zhì者zhě焉yān , 又yòu往wǎng过guò之zhī , 则zé为wéi墟xū矣yǐ ; 有yǒu再zài至zhì 、 叁sān至zhì者zhě焉yān , 而ér往wǎng过guò之zhī , 则zé为wéi墟xū矣yǐ 。 问wèn之zhī其qí邻lín , 或huò曰yuē :“ 噫yī ! 刑xíng戮lù也yě 。” 或huò曰yuē :“ 身shēn既jì死sǐ , 而ér其qí子zǐ孙sūn不bù能néng有yǒu也yě 。” 或huò曰yuē :“ 死sǐ而ér归guī之zhī官guān也yě 。” 吾wú以yǐ是shì观guān之zhī , 非fēi所suǒ谓wèi食shí焉yān怠dài其qí事shì , 而ér得dé天tiān殃yāng者zhě邪yé ? 非fēi强qiáng心xīn以yǐ智zhì而ér不bù足zú , 不bù择zé其qí才cái之zhī称chēng否fǒu而ér冒mào之zhī者zhě邪yé ? 非fēi多duō行xíng可kě愧kuì , 知zhī其qí不bù可kě而ér强qiáng为wéi之zhī者zhě邪yé ? 将jiāng富fù贵guì难nán守shǒu , 薄bó宝bǎo而ér厚hòu飨xiǎng之zhī者zhě邪yé ? 抑yì丰fēng悴cuì有yǒu时shí , 一yī去qù一yī来lái而ér不bù可kě常cháng者zhě邪yé ? 吾wú之zhī心xīn悯mǐn焉yān , 是shì故gù择zé其qí力lì之zhī可kě能néng者zhě行xíng焉yān 。 乐lè富fù贵guì而ér悲bēi贫pín贱jiàn , 我wǒ岂qǐ异yì于yú人rén哉zāi ?”

 又yòu曰yuē :“ 功gōng大dà者zhě , 其qí所suǒ以yǐ自zì奉fèng也yě博bó 。 妻qī与yǔ子zǐ , 皆jiē养yǎng于yú我wǒ者zhě也yě ; 吾wú能néng薄báo而ér功gōng小xiǎo , 不bù有yǒu之zhī可kě也yě 。 又yòu吾wú所suǒ谓wèi劳láo力lì者zhě , 若ruò立lì吾wú家jiā而ér力lì不bù足zú , 则zé心xīn又yòu劳láo也yě 。” 一yī身shēn而ér二èr任rèn焉yān , 虽suī圣shèng者zhě石shí可kě为wéi也yě 。

 愈yù始shǐ闻wén而ér惑huò之zhī , 又yòu从cóng而ér思sī之zhī , 盖gài所suǒ谓wèi “ 独dú善shàn其qí身shēn ” 者zhě也yě 。 然rán吾wú有yǒu讥jī焉yān ; 谓wèi其qí自zì为wéi也yě过guò多duō , 其qí为wéi人rén也yě过guò少shǎo 。 其qí学xué杨yáng朱zhū之zhī道dào者zhě邪yé ? 杨yáng之zhī道dào , 不bù肯kěn拔bá我wǒ一yī毛máo而ér利lì天tiān下xià 。 而ér夫fū人rén以yǐ有yǒu家jiā为wéi劳láo心xīn , 不bù肯kěn一yī动dòng其qí心xīn以yǐ蓄xù其qí妻qī子zi , 其qí肯kěn劳láo其qí心xīn以yǐ为wéi人rén乎hū哉zāi ? 虽suī然rán , 其qí贤xián于yú世shì者zhě之zhī患huàn不bù得dé之zhī , 而ér患huàn失shī之zhī者zhě , 以yǐ济jì其qí生shēng之zhī欲yù , 贪tān邪xié而ér亡wáng道dào以yǐ丧sàng其qí身shēn者zhě , 其qí亦yì远yuǎn矣yǐ ! 又yòu其qí言yán , 有yǒu可kě以yǐ警jǐng余yú者zhě , 故gù余yú为wèi之zhī传chuán而ér自zì鉴jiàn焉yān 。

圬者王承福传拼音版

《 wū zhě wáng chéng fú zhuàn 》

《圬者王承福传》

hán yù 〔 táng dài 〕

韩愈〔唐代〕

wū zhī wéi jì jiàn qiě láo zhě yě 。 yǒu yè zhī , qí sè ruò zì dé zhě 。 tīng qí yán , yuē ér jìn 。 wèn zhī , wáng qí xìng 。 chéng fú qí míng 。 shì wéi jīng zhào cháng ān nóng fū 。 tiān bǎo zhī luàn , fā rén wéi bīng 。 chí gōng shǐ shí sān nián , yǒu guān xūn , qì zhī lái guī 。 sàng qí tǔ tián , shǒu màn yī shí , yú sān shí nián 。 shè yú shì zhī zhǔ rén , ér guī qí wū shí zhī dāng yān 。 shì shí wū shí zhī guì jiàn , ér shàng xià qí wū zhī yōng yǐ cháng zhī ; yǒu yú , zé yǐ yǔ dào lù zhī fèi jí è zhě yān 。

圬之为技贱且劳者也。有业之,其色若自得者。听其言,约而尽。问之,王其姓。承福其名。世为京兆长安农夫。天宝之乱,发人为兵。持弓矢十叁年,有官勋,弃之来归。丧其土田,手镘衣食,馀叁十年。舍于市之主人,而归其屋食之当焉。视时屋食之贵贱,而上下其圬之佣以偿之;有馀,则以与道路之废疾饿者焉。

yòu yuē :“ sù , jià ér shēng zhě yě ; ruò bù yǔ bó 。 bì cán jì ér hòu chéng zhě yě ; qí tā suǒ yǐ yǎng shēng zhī jù , jiē dài rén lì ér hòu wán yě ; wú jiē lài zhī 。 rán rén bù kě biàn wéi , yí hū gè zhì qí néng yǐ xiāng shēng yě 。 gù jūn zhě , lǐ wǒ suǒ yǐ shēng zhě yě ; ér bǎi guān zhě , chéng jūn zhī huà zhě yě 。 rèn yǒu dà xiǎo , wéi qí suǒ néng , ruò qì mǐn yān 。 shí yān ér dài qí shì , bì yǒu tiān yāng , gù wú bù gǎn yī rì shè màn yǐ xī 。 fū màn yì néng , kě lì yān , yòu chéng yǒu gōng ; qǔ qí zhí suī láo wú kuì , wú xīn ān yān fū lì yì qiáng ér yǒu gōng yě ; xīn nán qiáng ér yǒu zhì yě 。 yòng lì zhě shǐ yú rén , yòng xīn zhě shǐ rén , yì qí yí yě 。 wú tè zé qí yì wéi wú kuǐ zhě qǔ yān 。

又曰:“粟,稼而生者也;若布与帛。必蚕绩而后成者也;其他所以养生之具,皆待人力而后完也;吾皆赖之。然人不可遍为,宜乎各致其能以相生也。故君者,理我所以生者也;而百官者,承君之化者也。任有大小,惟其所能,若器皿焉。食焉而怠其事,必有天殃,故吾不敢一日舍镘以嬉。夫镘易能,可力焉,又诚有功;取其直虽劳无愧,吾心安焉夫力易强而有功也;心难强而有智也。用力者使于人,用心者使人,亦其宜也。吾特择其易为无傀者取焉。

“ xī ! wú cāo màn yǐ rù fù guì zhī jiā yǒu nián yǐ 。 yǒu yī zhì zhě yān , yòu wǎng guò zhī , zé wéi xū yǐ ; yǒu zài zhì 、 sān zhì zhě yān , ér wǎng guò zhī , zé wéi xū yǐ 。 wèn zhī qí lín , huò yuē :“ yī ! xíng lù yě 。” huò yuē :“ shēn jì sǐ , ér qí zǐ sūn bù néng yǒu yě 。” huò yuē :“ sǐ ér guī zhī guān yě 。” wú yǐ shì guān zhī , fēi suǒ wèi shí yān dài qí shì , ér dé tiān yāng zhě yé ? fēi qiáng xīn yǐ zhì ér bù zú , bù zé qí cái zhī chēng fǒu ér mào zhī zhě yé ? fēi duō xíng kě kuì , zhī qí bù kě ér qiáng wéi zhī zhě yé ? jiāng fù guì nán shǒu , bó bǎo ér hòu xiǎng zhī zhě yé ? yì fēng cuì yǒu shí , yī qù yī lái ér bù kě cháng zhě yé ? wú zhī xīn mǐn yān , shì gù zé qí lì zhī kě néng zhě xíng yān 。 lè fù guì ér bēi pín jiàn , wǒ qǐ yì yú rén zāi ?”

“嘻!吾操镘以入富贵之家有年矣。有一至者焉,又往过之,则为墟矣;有再至、叁至者焉,而往过之,则为墟矣。问之其邻,或曰:“噫!刑戮也。”或曰:“身既死,而其子孙不能有也。”或曰:“死而归之官也。”吾以是观之,非所谓食焉怠其事,而得天殃者邪?非强心以智而不足,不择其才之称否而冒之者邪?非多行可愧,知其不可而强为之者邪?将富贵难守,薄宝而厚飨之者邪?抑丰悴有时,一去一来而不可常者邪?吾之心悯焉,是故择其力之可能者行焉。乐富贵而悲贫贱,我岂异于人哉?”

yòu yuē :“ gōng dà zhě , qí suǒ yǐ zì fèng yě bó 。 qī yǔ zǐ , jiē yǎng yú wǒ zhě yě ; wú néng báo ér gōng xiǎo , bù yǒu zhī kě yě 。 yòu wú suǒ wèi láo lì zhě , ruò lì wú jiā ér lì bù zú , zé xīn yòu láo yě 。” yī shēn ér èr rèn yān , suī shèng zhě shí kě wéi yě 。

又曰:“功大者,其所以自奉也博。妻与子,皆养于我者也;吾能薄而功小,不有之可也。又吾所谓劳力者,若立吾家而力不足,则心又劳也。”一身而二任焉,虽圣者石可为也。

yù shǐ wén ér huò zhī , yòu cóng ér sī zhī , gài suǒ wèi “ dú shàn qí shēn ” zhě yě 。 rán wú yǒu jī yān ; wèi qí zì wéi yě guò duō , qí wéi rén yě guò shǎo 。 qí xué yáng zhū zhī dào zhě yé ? yáng zhī dào , bù kěn bá wǒ yī máo ér lì tiān xià 。 ér fū rén yǐ yǒu jiā wéi láo xīn , bù kěn yī dòng qí xīn yǐ xù qí qī zi , qí kěn láo qí xīn yǐ wéi rén hū zāi ? suī rán , qí xián yú shì zhě zhī huàn bù dé zhī , ér huàn shī zhī zhě , yǐ jì qí shēng zhī yù , tān xié ér wáng dào yǐ sàng qí shēn zhě , qí yì yuǎn yǐ ! yòu qí yán , yǒu kě yǐ jǐng yú zhě , gù yú wèi zhī chuán ér zì jiàn yān 。

愈始闻而惑之,又从而思之,盖所谓“独善其身”者也。然吾有讥焉;谓其自为也过多,其为人也过少。其学杨朱之道者邪?杨之道,不肯拔我一毛而利天下。而夫人以有家为劳心,不肯一动其心以蓄其妻子,其肯劳其心以为人乎哉?虽然,其贤于世者之患不得之,而患失之者,以济其生之欲,贪邪而亡道以丧其身者,其亦远矣!又其言,有可以警余者,故余为之传而自鉴焉。