蔡邕听琴拼音版注音文言文

雕龙文库 分享 时间: 收藏本文

蔡邕听琴拼音版注音文言文

蔡邕听琴注音版文言文

《 蔡cài邕yōng听tīng琴qín 》

 吴wú人rén有yǒu烧shāo桐tóng以yǐ爨cuàn者zhě , 邕yōng闻wén火huǒ烈liè之zhī声shēng , 知zhī其qí良liáng木mù , 因yīn请qǐng而ér裁cái为wéi琴qín , 果guǒ有yǒu美měi音yīn , 而ér其qí尾wěi扰rǎo焦jiāo , 故gù时shí人rén名míng曰yuē “ 焦jiāo尾wěi琴qín ” 焉yān 。 初chū , 邕yōng在zài陈chén留liú也yě , 其qí邻lín人rén有yǒu以yǐ酒jiǔ食shí召zhào邕yōng者zhě , 比bǐ往wǎng而ér酒jiǔ已yǐ酣hān焉yān 。 客kè有yǒu弹tán琴qín于yú屏píng , 邕yōng至zhì门mén试shì潜qián听tīng之zhī , 曰yuē :“ 嘻xī ! 以yǐ乐lè召zhào我wǒ而ér有yǒu杀shā心xīn , 何hé也yě ?” 遂suì反fǎn 。 将jiāng命mìng者zhě ... 告gào主zhǔ人rén曰yuē :“ 蔡cài君jūn向xiàng来lái , 至zhì门mén而ér去qù 。” 邕yōng素sù为wéi乡xiāng邦bāng所suǒ宗zōng , 主zhǔ人rén遽jù自zì追zhuī而ér问wèn其qí故gù , 邕yōng具jù以yǐ告gào , 莫mò不bù怃wǔ然rán 。 弹tán琴qín者zhě曰yuē :“ 我wǒ向xiàng鼓gǔ弦xián , 见jiàn螳táng螂láng方fāng向xiàng鸣míng蝉chán , 蝉chán将jiāng去qù而ér未wèi飞fēi , 螳táng螂láng为wéi之zhī一yī前qián一yī却què 。 吾wú心xīn耸sǒng然rán , 惟wéi恐kǒng螳táng螂láng之zhī失shī之zhī也yě , 此cǐ岂qǐ为wèi杀shā心xīn而ér形xíng于yú声shēng者zhě乎hū ?” 邕yōng莞guǎn然rán而ér笑xiào曰yuē :“ 此cǐ足zú以yǐ当dāng之zhī矣yǐ 。”

蔡邕听琴拼音版

《 cài yōng tīng qín 》

《蔡邕听琴》

wú rén yǒu shāo tóng yǐ cuàn zhě , yōng wén huǒ liè zhī shēng , zhī qí liáng mù , yīn qǐng ér cái wéi qín , guǒ yǒu měi yīn , ér qí wěi rǎo jiāo , gù shí rén míng yuē “ jiāo wěi qín ” yān 。 chū , yōng zài chén liú yě , qí lín rén yǒu yǐ jiǔ shí zhào yōng zhě , bǐ wǎng ér jiǔ yǐ hān yān 。 kè yǒu tán qín yú píng , yōng zhì mén shì qián tīng zhī , yuē :“ xī ! yǐ lè zhào wǒ ér yǒu shā xīn , hé yě ?” suì fǎn 。 jiāng mìng zhě ... gào zhǔ rén yuē :“ cài jūn xiàng lái , zhì mén ér qù 。” yōng sù wéi xiāng bāng suǒ zōng , zhǔ rén jù zì zhuī ér wèn qí gù , yōng jù yǐ gào , mò bù wǔ rán 。 tán qín zhě yuē :“ wǒ xiàng gǔ xián , jiàn táng láng fāng xiàng míng chán , chán jiāng qù ér wèi fēi , táng láng wéi zhī yī qián yī què 。 wú xīn sǒng rán , wéi kǒng táng láng zhī shī zhī yě , cǐ qǐ wèi shā xīn ér xíng yú shēng zhě hū ?” yōng guǎn rán ér xiào yuē :“ cǐ zú yǐ dāng zhī yǐ 。”

吴人有烧桐以爨者,邕闻火烈之声,知其良木,因请而裁为琴,果有美音,而其尾扰焦,故时人名曰“焦尾琴”焉。初,邕在陈留也,其邻人有以酒食召邕者,比往而酒已酣焉。客有弹琴于屏,邕至门试潜听之,曰:“嘻!以乐召我而有杀心,何也?”遂反。将命者...告主人曰:“蔡君向来,至门而去。”邕素为乡邦所宗,主人遽自追而问其故,邕具以告,莫不怃然。弹琴者曰:“我向鼓弦,见螳螂方向鸣蝉,蝉将去而未飞,螳螂为之一前一却。吾心耸然,惟恐螳螂之失之也,此岂为杀心而形于声者乎?”邕莞然而笑曰:“此足以当之矣。”

为您推荐:蔡邕听琴文言文翻译及阅读答案