与韩荆州书(李白)拼音版、注音及读音
与韩荆州书拼音版、注音及读音：
文学家：李白
yǔ hán jīng zhōu shū
与韩荆州书
bái wén tiān xià tán shì xiāng jù ér yán yuē:" shēng bù yòng fēng wàn hù hòu，dàn yuàn yī shí hán jīng zhōu。" hé lìng rén zhī jǐng mù，yī zhì yú cǐ yé!qǐ bù yǐ yǒu zhōu gōng zhī fēng，gōng tǔ wò zhī shì，shǐ hǎi nèi háo jùn，bēn zǒu ér guī zhī，yī dēng lóng mén，zé shēng jià shí bèi!suǒ yǐ lóng pán fèng yì zhī shì，jiē yù shōu míng dìng jià yú jūn hóu。yuàn jūn hóu bù yǐ fù guì ér jiāo zhīhán jiàn ér hū zhī，zé sān qiān zhī zhōng yǒu máo suì，shǐ bái dé yǐng tuō ér chū，jí qí rén yān。
白闻天下谈士相聚而言曰：“生不用封万户侯，但愿一识韩荆州。”何令人之景慕，一至于此耶！岂不以有周公之风，躬吐握之事，使海内豪俊，奔走而归之，一登龙门，则声价十倍！所以龙蟠凤逸之士，皆欲收名定价于君侯。愿君侯不以富贵而骄之、寒贱而忽之，则三千之中有毛遂，使白得颖脱而出，即其人焉。
bái，lǒng xī bù yī，liú luò chǔhàn。shí wǔ hǎo jiàn shù，biàn gàn zhū hóu。sān shí chéng wén zhāng，lì dǐ qīng xiàng。suī zhǎng bù mǎn qī chǐ，ér xīn xióng wàn fū。jiē wáng gōng dà rén xǔ yǔ qì yì。cǐ chóu nǎng xīn jī，ān gǎn bù jìn yú jūn hóu zāi!
白，陇西布衣，流落楚、汉。十五好剑术，遍干诸侯。三十成文章，历抵卿相。虽长不满七尺，而心雄万夫。皆王公大人许与气义。此畴曩心迹，安敢不尽于君侯哉！
jūn hóu zhì zuò móu shén míng，dé xíng dòng tiān dì，bǐ cān zào huà，xué jiū tiān rén。xìng yuàn kāi zhāng xīn yán，bù yǐ cháng yī jiàn jù。bì ruò jiē zhī yǐ gāo yàn，zòng zhī yǐ qīng tán，qǐng rì shì wàn yán，yǐ mǎ kě dài。jīn tiān xià yǐ jūn hóu wéi wén zhāng zhī sī mìng，rén wù zhī quán héng，yī jīng pǐn tí，biàn zuò jiā shì。ér jūn hóu hé xī jiē qián yíng chǐ zhī dì，bù shǐ bái yáng méi tǔ qì，jī áng qīng yún yé?
君侯制作侔神明，德行动天地，笔参造化，学究天人。幸愿开张心颜，不以长揖见拒。必若接之以高宴，纵之以清谈，请日试万言，倚马可待。今天下以君侯为文章之司命，人物之权衡，一经品题，便作佳士。而君侯何惜阶前盈尺之地，不使白扬眉吐气，激昂青云耶？
xī wáng zǐ shī wèi yù zhōu，wèi xià chē，jí pì xún cí míng，jì xià chē，yòu pì kǒng wén jǔ shān tāo zuò jì zhōu，zhēn bá sān shí yú rén，huò wèi shì zhōngshàng shū，xiān dài suǒ měi。ér jūn hóu yì jiàn yī yán xié lǜ，rù wèi mì shū láng，zhōng jiān cuī zōng zhīfáng xí zǔlí xīnxǔ yíng zhī tú，huò yǐ cái míng jiàn zhī，huò yǐ qīng bái jiàn shǎng。bái měi guān qí xián ēn fǔ gōng，zhōng yì fèn fā，yǐ cǐ gǎn jī，zhī jūn hóu tuī chì xīn yú zhū xián fù zhōng，suǒ yǐ bù guī tā rén，ér yuàn wěi shēn guó shì。tǎng jí nàn yǒu yòng，gǎn xiào wēi qū。
昔王子师为豫州，未下车，即辟荀慈明，既下车，又辟孔文举；山涛作冀州，甄拔三十余人，或为侍中、尚书，先代所美。而君侯亦荐一严协律，入为秘书郎，中间崔宗之、房习祖、黎昕、许莹之徒，或以才名见知，或以清白见赏。白每观其衔恩抚躬，忠义奋发，以此感激，知君侯推赤心于诸贤腹中，所以不归他人，而愿委身国士。傥急难有用，敢效微躯。
qiě rén fēi yáo shùn，shuí néng jǐn shàn?bái mó yóu chóu huà，ān néng zì jīn?zhì yú zhì zuò，jī chéng juàn zhóu，zé yù chén huì shì tīng。kǒng diāo chóng xiǎo jì，bù hé dà rén。ruò cì guān chú ráo，qǐng gěi zhǐ mò，jiān zhī shū rén，rán hòu tuì sǎo xián xuān，shàn xiě chéng shàng。shù qīng píngjié lǜ，zhǎng jià yú xuēbiàn zhī mén。xìng wéi xià liú，dà kāi jiǎng shì，wéi jūn hóu tú zhī。
且人非尧舜，谁能尽善？白谟猷筹画，安能自矜？至于制作，积成卷轴，则欲尘秽视听。恐雕虫小技，不合大人。若赐观刍荛，请给纸墨，兼之书人，然后退扫闲轩，缮写呈上。庶青萍、结绿，长价于薛、卞之门。幸惟下流，大开奖饰，惟君侯图之。
